De eerste zin van John Cheevers <em>Bullet Park</em>, vertaald door Guido Golüke
01 maart 2012Elliot Nailles leidt een onbezorgd leven. Ongeluk is hem vreemd, totdat zijn zoon op een dag niet meer op wil staan. Terwijl Nailles er alles aan doet om zijn zoon te helpen, is Paul Hammer in Bullet Park komen wonen. Hij is als buitenechtelijke zoon op zoek naar verlichting van zijn eenzaamheid. De wegen van Nailles’ zoon en Hammer kruisen zich in Bullet Park, een voorstad van New York. De Nederlandse vertaling van John Cheevers gelijknamige roman werd voor deze uitgave volledig herzien door vertaler Guido Golüke. We vroegen hem zijn vertaling van de eerste zin toe te lichten. ‘Het is lachen en huilen en veel glimlachen om Cheevers oog voor de absurditeit van het gewone.’
Paint me a small railroad station then, ten minutes before dark.
Schilder dan maar een klein spoorwegstationnetje voor me, tien minuten voor het donker wordt.
John Cheever lijkt met dat ‘then’ en ‘dan maar’ eindelijk tot een besluit gekomen over de eerste zin, de opening van zijn vertelling, en geeft een schilder opdracht om hem, en de lezer, nog op enige afstand van de plaats van handeling te houden. Als observator.
Samen met de auteur kijkt de lezer van een heuveltop naar het station, waar dadelijk een van de hoofdpersonen zal arriveren. ‘Een klein stationnetje’ was een adequate vertaling geweest, maar met het veel langere ‘spoorwegstationnetje’ wordt het gebouwtje nog kleiner, een maquette die nu uitvergroot en tot leven gewekt moet worden door de auteur.
De aanwijzing omtrent tijd en omstandigheden in het tweede zinsdeel lijkt heel precies, maar is dat alleen in de tropen, waar het klokslag zes uur heel snel donker wordt. ‘Tien minuten voor donker’ zou woord voor woord een getrouwe vertaling zijn, maar ‘tien minuten voor het donker wordt’ is soepeler, volgt het ritme van het eerste zinsdeel.
Guido Golüke vertaalde eerder werk van Martin Amis, Tobias Wolff, V.S. Naipaul, William Faulkner, Robert Graves, Cormac McCarthy, Jack Kerouac, Charles Portis en Charles Bukowski.
Delen op
