Best besproken week 16: 300 jaar Kant, Salman Rushdie, Josephine Johnson, Dubravka Ugresic en Garcia Marquez

Marcus Willaschek - Kant. De revolutie van het denken 

In dertig korte hoofdstukken beschrijft Marcus Willaschek de vele facetten van Kants revolutie in het denken, die de mens in het middelpunt van de wereld plaatst. Zijn beschrijvingen zijn doorweven met biografische en historische miniaturen, zodat ook een beeld ontstaat van Kant in zijn tijd. Tegelijkertijd wordt de huidige relevantie – en soms ook de problematische aard – van zijn filosofie duidelijk. Vertaling: Mark Wildschut.

• De Volkskrant: 'een mooie, zeer toegankelijke biografie' (...) 'Kant was geen droogstoppel, aldus Willaschek, en ook geen zoetsappige vredesdenker.' 'Willachek toont de grote morele kracht die nog steeds van Kant uitgaat.'
• NRC (⚫⚫⚫⚫ - in een 300 jaar Kant-special): 'De eminente Kantgeleerde Marcus Willachek weet het op een toegankelijke manier uit te leggen.'

• Lees een fragment uit Kant
• Lees een fragment uit Mes
• Lees een fragment uit Nu in november
• Lees een fragment uit In augustus zien we elkaar

Salman Rushdie - Mes. Gedachten na een poging tot moord

Rushdie's ingrijpende memoir over de aanslag op zijn leven op 12 augustus 2022. In dit boek herleeft Rushdie voor het eerst en tot in detail de traumatische gebeurtenissen van die dag en de nasleep ervan, evenals zijn pad naar lichamelijk herstel en genezing, wat mogelijk werd gemaakt door de steun van zijn vrouw Eliza, zijn familie, een leger aan dokters en fysiotherapeuten en zijn wereldwijde lezersgemeenschap. Vertaling Karina van Santen en Martine Vosmaer. 

• The New York Times: 'a candid, plain-spoken and gripping new memoir.' De recensent voegt toe: 'to paraphrase Roy Blount Jr., I put this book down only once or twice, to wipe off the sweat.' Concluderend: '“Knife” is a clarifying book. It reminds us of the threats the free world faces. It reminds us of the things worth fighting for.'
• Het Parool: 'Rushdie schuwt in Mes de bloedige details niet, hij schrijft over de verwondingen, de pijn. Ook over de willekeurige onzin die door zijn hoofd gaat.' (...) Hij bezingt de romcomachtige ontmoeting met dichteres, schrijfster en fotografe Rachel Eliza Griffiths, (...) het is liefde die in dit verhaal de haat overwint waarvan het mes de metafoor is.'

Josephine Johnson, Nu in november

Een tijdloze en genuanceerd portret van een familie die worstelt met armoede en zich teweerstelt tegen de verraderlijkheid van het klimaat. De dreiging van een fatale droogte in de jaren dertig rijmt met onze hedendaagse beleving van klimaatverandering en haar verreikende gevolgen. Van de jongste winnaar ooit van de Pulitzerprijs. Vertaling Lette Vos.

• NRC (⚫⚫⚫⚫⚫): 'Nu in november (...) leest modern en de observaties over het klimaat lijken over het heden te gaan.' 'Een opnieuw relevante klassieker, die nadrukkelijk naast Steinbecks intense Dust Bowl-roman hoort te staan.'

Dubravka Ugrešić, Baba Jaga legde een ei

Volgens de mythe is Baba Jaga een oude heks die kinderen kidnapt en in een hutje woont dat op kippenpoten staat. Ze is een van de meest beschreven en meest tot de verbeelding sprekende figuren uit de wereld van de mythologie. Maar wat heeft zij te maken met de reis die de schrijfster maakt naar de Bulgaarse stad Varna, waar haar moeder vandaan komt? Vertaald door Roel Schuyt.

• De Groene Amsterdammer: 'Absurd, hilarisch en symbolisch [...]. Wat het boek ook moge zijn, het is een intelligente, intense en ontroerende leeservaring die de binnenwereld van oudere vrouwen blootlegt op een manier die ik maar zelden ben tegengekomen.'

Gabriel García Márquez, In augustus zien we elkaar

Tien jaar na zijn overlijden verschijnt er een nieuwe, nooit eerder gepubliceerde roman van Nobelprijswinnaar Gabriel García Márquez. In augustus zien we elkaar gaat over Ana Magdalena Bach, een gelukkig getrouwde vrouw van middelbare leeftijd. Ieder jaar op 16 augustus reist zij naar een eiland in het Caribisch gebied, waar haar moeder begraven ligt. Tijdens een van deze reizen begint ze een affaire en die ervaring, de mogelijkheid om voor één avond per jaar een ander mens te zijn, heeft een onweerstaanbare aantrekkingskracht op haar. Vertaling Mariolein Sabarte Belacortu.

• De Volkskrant: 'De oude schrijver maakt de tragiek ten volle voelbaar in de gebeeldhouwde zinnen van dit ijzersterke overspelverhaal.'
• Het Parool: 'Gabo's laatste boek is een sfeervol, onaf werk. [...] Suggestie is in de handen van deze schrijver nog altijd een geweldig instrument, en veel van zijn typeringen en omschrijvingen zijn nog altijd trefzeker en raak.'

Speciale vermeldingen

• Teun van de Keuken, De mens is een plofkip
  • NRC (⚫⚫⚫⚫): 'De mens is een plofkip is niets minder dan een eyeopener die je ietwat ontgoocheld, maar strijdbaar achterlaat.' 'Een activistisch pamflet dat terecht gehakt maakt van de ogenschijnlijk buutvrije voedingsindustrie.'
• Sanne Huysmans, Iemand moest het doen
  • Het Parool: 'Iemand moest het doen is een stilistisch kleinood.' 'Levensecht en ontroerend.'
• Hans Schnitzler, Filosofie van de kroeg
  • De Volkskrant: 'Een minutieuze legpuzzel van liefdevolle observaties en kroegoverpeinzingen.' 'Geen moment voelen zijn woorden onoprecht. Doodeerlijk dekt beter de lading.'
  • Trouw: 'Het is prettig Schnitzler te volgen richting dranklokaal. Zonder de lezer beneveld achter te laten, verkent Schnitzler in zijn essay hoe we de kunst van het samenleven weer onder de knie kunnen krijgen. Zijn antwoord: door wat vaker aan te schuiven in een bruin café.'