Recensie: De dappere ridster lust geen koffie meer en heeft vaccinatieangst

Janneke Schotveld bracht ons na Superjuffie en Botje (een heerlijke parallelle voorleeservaring bij Auke Hulsts De Mitsukoshi Troostbaby Company) de dappere ridster, een wat ouderwets-grof gebekte superheldin op ijzeren ros die kleine problemen met het zwaard in de hand wist op te lossen. Ze verscheen het eerst in De kikkerbilletjes van de koning en andere sprookjes (2018) en Het kattenmannetje en andere sprookjes (2019), kreeg een eigen boek, Avonturen van de dappere ridster (2020, met illustraties van Milja Praagman) én een Sinterklaasboek (2021). En nu zijn er Meer avonturen, en de ridster is niet meer alleen. 'Wie had ooit gedacht dat een eenvoudige koning zou trouwen met de dapperste ridster van het land!'

N.B. Meer avonturen van de dappere ridster is een van onze vaderdagtips. Daan Stoffelsen is al langer fan. Hij besprak Avonturen van de dappere ridster, nam Sint zit vast mee in zijn jaarlijkse Sinterklaasboekenbespreking en had Het kattenmannetje op zijn nachtkastje liggen.

De ridster had al in De kikkerbilletjes koning Max uit zijn torenkamer gered, dat was het slot geworden van haar eerste eigen boek, en al vertrekt ze nu vanaf het paleis, haar missie is hetzelfde. Mensen helpen (en een reus). Al zijn er kleine veranderingen, want ze probeert zich wel aan te passen. 'O, krijg nou roest, ik had me zo voorgenomen niet meer binnen te tuffen.' En haar lijf en haar smaak veranderen. Opeens wijst ze een kopje koffie af, niet slechts uit beleefdheid, maar omdat ze er geen zin in heeft. Die lichamelijke veranderingen, die je wel begrijpt als je Het kattenmannetje al hebt gelezen - waarin zij en andere ridsters iets exotischer avonturen beleven, en een Sneeuwwitje-variant zelfs al een generatie verder kijkt -, zijn een licht-rode draad in het boek.

Maar ze helpt dus mensen - de paleiskok met liefdesverdriet ('Zacht en lief... Bah, wat zoetsappig.' En: '[Dat ik je kwam halen] was puur eigenbelang. Ik kan niet koken, zoals je weet.'), een jongetje dat zijn spreekbeurt niet durft te doen, een verdwenen honderdjarige vrouw, een zwerfster in de regen - en en passant de jeugdliteratuur. Haar methode om weer klanten naar de plaatselijke kinderboekhandel te krijgen, klinkt veelbelovend: langs scholen gaan en spannende verhalen net niet helemaal af vertellen, zodat de kinderen wel naar de boekhandel toe móésten. Overigens is Schotvelds update van het Jip en Janneke-verhaal 'Naar de kapper' al een mooie prikkel dat verhaal er weer eens bij te pakken.

Meer avonturen is dus vooral meer van het goede, met actuele oprispingen als de vraag aan de kok: '"Heb je een erg besmettelijke ziekte?" Voor de zekerheid hield ze een beetje afstand, want je weet het tegenwoordig nooit.' En een verhaal over een priklocatie waarbij de ridster angstige kinderen (en grotere mensen) over de drempel helpt. Ze is zelf natuurlijk de grootste prikangsthaas.

Bij de ridster vervullen vrouwen de mannelijke rollen, zijn kleur en seksualiteit als vanzelfsprekend gemengd, wordt liefheid en stoerheid moeiteloos gemengd, en zijn de zoete tekeningen van Milja Praagman de kers op de taart. Bij Praagman zíé je hoe het lichaam van de ridster verandert (het harnas buigt gelukkig mee). Het slot van deze geschiedenis is daarmee wat ongebruikelijk, nu er niet de in het hoofd van mijn achtjarige vastgeramde woorden 'Daarna steeg ze op haar fiets en ging op pad, want een ridster heeft altijd wat te doen' staan - en toch durf ik te hopen op Nog meer avonturen van de dappere ridster.

Daan Stoffelsen is webboekverkoper bij Athenaeum Boekhandel, jurylid, recensent en hoofdredacteur van De Revisor. En vader.