Recensie: A.M. Homes beschrijft de laatste kans voor de Amerikaanse democratie heel griezelig in De openbaring

Er is een nieuwe roman van A.M. Homes! En 13 oktober houdt ze de jaarlijkse SPUI25-lezing! Wij brengen een fragment uit De openbaring (The Unfolding), vertaald door Gerda Baardman en Monique ter Berg, en vroegen twee grote fans van het oeuvre van Homes om over haar nieuwste te spreken. Christine de Jong en David Veldman over een vintage personage en over hoe griezelig het boek is.

N.B. Lees op onze site ook een fragment uit Dagen van inkeer, Christine de Jong over May We Be Forgiven, en de eerste zin van A.M. Homes' Vergeef ons, vertaald door Gerda Baardman en Wim Scherpenisse.

David Veldman: Meer dan 15 jaar geleden kocht ik in een boekhandel in Dublin, Things You Should Know, een verhalenbundel van A.M. Homes. Met onder meer een verhaal over Nancy Reagan. Ik was meteen verkocht. Na haar geweldige roman This Book Will Save Your Life (die ik cadeau deed aan al mijn vrienden), verloor ik haar uit het oog. Tot ik een tijdje geleden het vooruitexemplaar van The Unfolding op mijn bureau vond. Wat A.M. Homes’ oeuvre zo sterk maakt, is empathie. Ze kan zich inleven in de vreemdste personages. In dit boek haalt ze toch wel een krachttoer uit. Ze kruipt in de huid van een steenrijke Republikein die, na de verkiezingswinst van Obama, zijn land wil redden.

Christine de Jong: A.M. Homes is geweldig. In Music for Torching, een vroege roman, is een echtpaar aan het barbecueën en vliegt het huis in de fik. Wat doen ze? Ze stappen in de auto en rijden weg. Dat is typisch A.M. Homes. Het begint heel huiselijk, maar het ontspoort binnen de kortste keren. Deze roman is minder absurd dan eerder werk. The Big Guy, is dus aanwezig op wat het overwinningsfeest van een John McCain-achtige presidentskandidaat had moet worden. Hij is zo’n man met heel veel geld, waarmee hij dat heeft verdiend wordt nooit helemaal duidelijk, en heel veel vrije tijd.

DV: En die tijd besluit hij dus te besteden aan het redden van Amerika. Maar dat is niet het enige wat hij moet redden…

CdJ: Zijn vrouw is heel goed neergezet. Zij is echt vintage Homes. Stille wateren, onpeilbaar diepe gronden, meerdere steekjes los en toch heel sterk. Zij laat de boel flink ontsporen. Voor haar man én voor haar dochter.

DV: Die op een dure privéschool zit en heel graag een goed mens wil zijn.

CdJ: Er gebeurt zoveel in deze roman. The Big Guy formeert een soort dream team van nogal griezelige mannen. Bijna allemaal wit.

DV: Maar zijn beste vriend is zwart. En homo.

CdJ: En dat dreamteam moet gaan zorgen voor een revival van de Verenigde Staten. Een laatste kans voor de Amerikaanse democratie. Voordat de democraten de boel kapen.

DV: Ik vond deze roman dus heel anders dan haar eerdere werk. Het duurde ook even voor ik erin zat. Soms raasde ik er doorheen, soms was het ploegen. Zeker als al die witte mannen gingen uitleggen hoe de wereld in elkaar zat. Maar het boek houdt me nog steeds bezig. Omdat het zo griezelig was. En omdat het je meeneemt naar plekken waar je normaal niet komt.

CdJ: En vanwege die vrouw. De echtgenote van de hoofdpersoon. En die, hoe knotsgek en beschadigd ze ook is, misschien wel de verstandigste is van het hele stel. Al met al schetst Homes met deze roman vooral een heel verontrustend beeld van de duistere krachten die aan het werk zijn in de, in dit geval, Amerikaanse politiek.

David Veldman is manager webshop, en Christine de Jong is operationeel directeur bij Athenaeum Boekhandel