Vertalers aan het woord

Caroline Meijer vertaalde A Ghost in the Throat als Een geest in de keel. Lees op Athenaeum.nl een fragment en een aanbeveling door boekverkoper en dichter Joost Baars, maar lees ook Meijer over de eerste zin die een verwijsprobleem opleverde, en herhalingen in telkens andere contexten.

Inge Kok vertaalde R.C. Sherriffs The Fortnight in September als Twee weken weg. Het is een van de Schwob-zomertitels, en op ons verzoek licht ze haar vertaling toe. Over realistische stijl en niet te moderne termen.

Lammie Post-Oostenbrink vertaalde Caroline Albertine Minors roman Hummerens skjold  als Het pantser van de kreeft. Voor ons licht ze haar vertaling toe. Over verdwalen in het verhaal.

Rokus Hofstede vertaalde Het vrolijke pessimisme en Mijn zelfmoord, twee van de Schwob-lentetitels. Hij licht op ons verzoek zijn vertaling toe. Over het compenseren van een werkwoordspelige voetnoot.

Rob van der Veer vertaalde Damon Galguts The Promise als De belofte. Voor ons lichtte hij zijn vertaling toe. Over de filmcamera als stijlfiguur, en hoe die te vertalen. Over het compenseren van wegvallend Afrikaans. En over wit en blank.

Thomas Heij vertaalde een selectie van de beste teksten die Orwell schreef als journalist, criticus en politiek commentator - de meeste nu voor het eerst - in Tegen totalitarisme. Essays over politiek en literatuur. Voor ons lichtte hij zijn vertaling toe.

Luk Van Haute vertaalde Yoko Ogawa’s roman Hisoyaka na kesshō als De geheugenpolitie, en licht op ons verzoek de totstandkoming van die titel toe. Van stille kristallen in de herinnering tot een orwelliaanse sfeer.

Liesbeth van Nes vertaalde Robert Seethalers Het laatste deel en staat daarmee op de longlist van de Europese Literatuurprijs 2021. Voor ons lichtte ze haar vertaalkeuzes toe.

Michiel Vanhee en Sofie Maertens vertaalden Matias Faldbakkens roman Wij zijn met vijf. Op ons verzoek schrijft Vanhee een toelichting op hun werk. Over de charme van het boek en de muziek die het boek draagt.

Jantsje Post en Lilian Caris vertaalden Arnold Zweigs De Vriendt kehrt heim als De Vriendt keert terug, een van de Schwob-wintertitels. Ze lichtten op ons verzoek hun vertaling toe. Over een rare zin die de getallenleer volgt, en een nieuwe titel.

Peter Bergsma vertaalde de nieuwe roman van Nobelprijswinnaar Kazuo Ishiguro, Klara and the Sun, als Klara en de zon. Op ons verzoek lichtte hij zijn vertaling toe. Over Ishiguro’s aanwijzingen over speciale namen en termen die ongebruikelijk moeten aanvoelen.

Nico Groen en Joris Vermeulen vertaalden Helen MacDonalds Vesper Flights als Schemervluchten. We vroegen hun hun vertaling toe te lichten. Over een zin die een schrijverschap samenvat, en hoe om te gaan met een bloemrijke stijl.

Noriko de Vroomen-Kondo vertaalde Tsushima’s Domein van licht met behulp van Han Timmer. Voor ons lichtte ze specifieke Japanse problemen in de vertaling toe: het Japans heeft geen grammaticaal geslacht, nummers of lidwoorden en voornaamwoorden, werkwoordstijden zijn anders. En er is kindertaal.

Harrie Lemmens vertaalde de nieuwe roman van António Lobo Antunes, De andere kant van de zee, over het begin van Portugals koloniale oorlog in Angola en de gevolgen daarvan. Hij licht zijn vertaling toe. Over de vertellers, maar ook over de vorm: Lobo Antunes schrijft eigenlijk poëzie.

Dirk Zijlstra vertaalde Józef Wittlins roman Sól ziemi als Het zout der aarde, een van de Schwob-wintertitels. Voor ons licht hij de roman en zijn vertaling toe, en een belangrijke term die in het Nederlands ongewoon is: Subordinatie.

Hester Tollenaar vertaalde Ahmed Bouanani’s L’Hôpital als De kliniek. De roman is onderdeel van de Schwob-winterselectie. We brengen een fragment en vroegen haar haar vertaling toe te lichten. Over de kracht van de openingszin, persoonlijke ervaringen in het vertalen – en de namen in de roman.